تفاوت دندانپزشکی و دندانسازی در چیست؟
محافظت دندانها و رعایت اصول مراقبتی به عنوان مثال شغل های بسیار مهمی ست که یک دندانپزشک به آن درگیر بوده و با اعتنا به آموختههای خویش کوشش مینماید شایسته ترین سرویس متخصص دندانپزشک ها را به بیماران ارائه دهد.
دندانپزشکی و دندانسازی هر دو از پایین شاخههای علم ها پزشکی هستن اما تفاوتهای فراوانی با یکدیگر داراهستند.
برای فعالیت کردن در رشتهی دندانسازی آغاز بایستی با لابراتور دندانسازی و فعالیت در آن آشنا شد و بر کارها کلی دندانسازی اشراف پیدا کرد.
دندانساز که می باشد؟
دندانسازی از مشاغل پایینشاخه دسته علم ها پزشکی میباشد و درواقع ماهر میباشد که در کنار رشته دندانپزشکی وظیفه ارائه سرویس ها بهداشتی و درمانی را به مجموعهای از بیماران دندانپزشکی بر عهده دارااست.
وظیفه و فعالیت یک دندانساز بهاینترتیب میباشد که پسازاینکه دندانپزشک از مریض پوستهگیری کرد و این پوسته را برای لابراتوار ارسال نمود دندانساز باید براساس طرح معالجه و لحاظ دندانپزشک، پروتز دندانی مطلوب برای مریض را تهیه و تنظیم کند. با اعتنا بدین توضیحات یک دندانساز و یا این که لابراتوار دندانسازی بـههیچ وجه حق تایید بی واسطه مریض (از قبیل تایید مریض، معاینه، آزمون پروتز، تطبیق رنگ دندانها، پوستهگیری و… ) را ندارد.
جهت یادگیری فن دندانسازی، هم میاقتدار حرفه تکنسین پروتزهای دندانی را در دانشکده دنبال کرد و هم اینکه میقدرت بهشکل تجربی مبادرت به یادگیری این فن کرد. بایستی دقت داشت که از نظر رسمی تایید صلاحیت احداث “لابراتوار دندانسازی” صرفا به دارندگان گواهی دانشگاهی پروتزهای دندانی داده میگردد.
همگی کلینیکها برای تشکیل داد پروتزهای دندانی نیاز به همیاری به دندانساز یا این که لابراتوارهای دندانسازی داراهستند.
دندانپزشک چه کسی است؟
دندانپزشکی شاخه ای از دانش پزشکی میباشد که به تندرست دهن و دندان میپردازد. دنداندکتر معالج، کسی میباشد که در مسئله پیشگیری، نظارت علائم و معالجه بیماری های دهن و دندان متخصص است. دندانپزشک به معالجه بیماریهای دهن و دندان ، دوری از بسط این نوع بیماریها و بالابردن واحد سنجش بهداشت دهن و دندان می پردازد. دندانپزشکی دانشی میباشد که شخص ضمن داشتن علم، دانش و مهارت کافی، بایستی هنر و مهارت دستی موردنیاز جهت اخلاق مجدد تاثیر هنری مانند دندان را داشته باشد.
دندانپزشکی ۱۰ فن تخصصی داراست:
۱- کارشناس روت شبکه
۲- کارشناس ترمیمی
۳- کارشناس پروتز
۴- کارشناس پریو ( لثه )
۵- کارشناس جراحی فک و شکل
۶- کارشناس تشخیص
۷- دارای تخصص پاتولوژی
۸- دارای تخصص ارتودنسی
۹- کارشناس اطفال
۱۰- کارشناس رادیولوژی
دندانپزشک همگانی یا این که جراح دندانپزشک پس از گذراندن زمانه همگانی میتواند در یکی حرفههای فوق به علم آموزی تخصصی بپردازد کهاین نیازمند قبولی در آزمون جامع تخصصی می باشد.
ارتفاع مقطع علم آموزی در حرفههای تخصصی، میان ۳ تا ۵ سال بسته به فن تخصصی متغیر میباشد.
تودهای دندانپزشکی را با شغل عملی و تکنیکی صرف، یکی از میدانند در حالی که در صورتی دانشجوی دندانپزشکی صرفا حرفه و تکنیک این فن را فراگرفته ولی در علم ها محور ضعیف باشد، در غایت یک دندانساز شود یعنی اینگونه شخصی عمل روی دندان را فراگرفته میباشد البته از دانش پزشکی بی بخش میباشد.
در حرفه دندانپزشکی درسهای تخصصی کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، گویش فرنگی منحصر، جنین و بافتشناسی فک و دهن، جراحتشناسی دهن، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای دهن و تشخیص، بیولوژی دهن، پریودنتولوژی، دندانپزشکی ترمیمی (پروتز متحرک پارسیل، پروتز اثبات و پروتز بدون نقص) جراحی دهن و فک و شکل، دندانپزشکی خردسال ها، رادیولوژی دهن، گوش و حلق و بینی ، نظام پزشکی و طب رسمی، بهداشت همگانی و اکولوژی، بهداشت اطراف زیست، دندانپزشکی مجتمعی، بیماری های دیوانه، بیماری های درونی، فارماکولوژی، بهداشت دهن و تغذیه و ندانپزشکی پیشگیری مواد دندانی و نقطه نهاییطومار ارائه ميخواهد شد.
در حالی که در دندانسازی به این شکل وجود ندارد و اشخاص تنها طبق تجارب خویش و یا این که علم آموزی در فن تکنسین پروتزهای دندانی این فعالیت را خاطر می گیرند و در دندانسازی زمانهای تخصصی و فوق تخصصی نیست.
تفاوت دندانپزشکی و دندانسازی در چیست؟
محافظت دندانها و رعایت اصول مراقبتی به عنوان مثال شغل های بسیار مهمی ست که یک دندانپزشک به آن درگیر بوده و با اعتنا به آموختههای خویش کوشش مینماید شایسته ترین سرویس متخصص دندانپزشک ها را به بیماران ارائه دهد.
دندانپزشکی و دندانسازی هر دو از پایین شاخههای علم ها پزشکی هستن اما تفاوتهای فراوانی با یکدیگر داراهستند.
برای فعالیت کردن در رشتهی دندانسازی آغاز بایستی با لابراتور دندانسازی و فعالیت در آن آشنا شد و بر کارها کلی دندانسازی اشراف پیدا کرد.
دندانساز که می باشد؟
دندانسازی از مشاغل پایینشاخه دسته علم ها پزشکی میباشد و درواقع ماهر میباشد که در کنار رشته دندانپزشکی وظیفه ارائه سرویس ها بهداشتی و درمانی را به مجموعهای از بیماران دندانپزشکی بر عهده دارااست.
وظیفه و فعالیت یک دندانساز بهاینترتیب میباشد که پسازاینکه دندانپزشک از مریض پوستهگیری کرد و این پوسته را برای لابراتوار ارسال نمود دندانساز باید براساس طرح معالجه و لحاظ دندانپزشک، پروتز دندانی مطلوب برای مریض را تهیه و تنظیم کند. با اعتنا بدین توضیحات یک دندانساز و یا این که لابراتوار دندانسازی بـههیچ وجه حق تایید بی واسطه مریض (از قبیل تایید مریض، معاینه، آزمون پروتز، تطبیق رنگ دندانها، پوستهگیری و… ) را ندارد.
جهت یادگیری فن دندانسازی، هم میاقتدار حرفه تکنسین پروتزهای دندانی را در دانشکده دنبال کرد و هم اینکه میقدرت بهشکل تجربی مبادرت به یادگیری این فن کرد. بایستی دقت داشت که از نظر رسمی تایید صلاحیت احداث “لابراتوار دندانسازی” صرفا به دارندگان گواهی دانشگاهی پروتزهای دندانی داده میگردد.
همگی کلینیکها برای تشکیل داد پروتزهای دندانی نیاز به همیاری به دندانساز یا این که لابراتوارهای دندانسازی داراهستند.
دندانپزشک چه کسی است؟
دندانپزشکی شاخه ای از دانش پزشکی میباشد که به تندرست دهن و دندان میپردازد. دنداندکتر معالج، کسی میباشد که در مسئله پیشگیری، نظارت علائم و معالجه بیماری های دهن و دندان متخصص است. دندانپزشک به معالجه بیماریهای دهن و دندان ، دوری از بسط این نوع بیماریها و بالابردن واحد سنجش بهداشت دهن و دندان می پردازد. دندانپزشکی دانشی میباشد که شخص ضمن داشتن علم، دانش و مهارت کافی، بایستی هنر و مهارت دستی موردنیاز جهت اخلاق مجدد تاثیر هنری مانند دندان را داشته باشد.
دندانپزشکی ۱۰ فن تخصصی داراست:
۱- کارشناس روت شبکه
۲- کارشناس ترمیمی
۳- کارشناس پروتز
۴- کارشناس پریو ( لثه )
۵- کارشناس جراحی فک و شکل
۶- کارشناس تشخیص
۷- دارای تخصص پاتولوژی
۸- دارای تخصص ارتودنسی
۹- کارشناس اطفال
۱۰- کارشناس رادیولوژی
دندانپزشک همگانی یا این که جراح دندانپزشک پس از گذراندن زمانه همگانی میتواند در یکی حرفههای فوق به علم آموزی تخصصی بپردازد کهاین نیازمند قبولی در آزمون جامع تخصصی می باشد.
ارتفاع مقطع علم آموزی در حرفههای تخصصی، میان ۳ تا ۵ سال بسته به فن تخصصی متغیر میباشد.
تودهای دندانپزشکی را با شغل عملی و تکنیکی صرف، یکی از میدانند در حالی که در صورتی دانشجوی دندانپزشکی صرفا حرفه و تکنیک این فن را فراگرفته ولی در علم ها محور ضعیف باشد، در غایت یک دندانساز شود یعنی اینگونه شخصی عمل روی دندان را فراگرفته میباشد البته از دانش پزشکی بی بخش میباشد.
در حرفه دندانپزشکی درسهای تخصصی کالبدشناسی و مرفولوژی دندان، گویش فرنگی منحصر، جنین و بافتشناسی فک و دهن، جراحتشناسی دهن، ارتودنسی، اندودنتیکس، بیماریهای دهن و تشخیص، بیولوژی دهن، پریودنتولوژی، دندانپزشکی ترمیمی (پروتز متحرک پارسیل، پروتز اثبات و پروتز بدون نقص) جراحی دهن و فک و شکل، دندانپزشکی خردسال ها، رادیولوژی دهن، گوش و حلق و بینی ، نظام پزشکی و طب رسمی، بهداشت همگانی و اکولوژی، بهداشت اطراف زیست، دندانپزشکی مجتمعی، بیماری های دیوانه، بیماری های درونی، فارماکولوژی، بهداشت دهن و تغذیه و ندانپزشکی پیشگیری مواد دندانی و نقطه نهاییطومار ارائه ميخواهد شد.
در حالی که در دندانسازی به این شکل وجود ندارد و اشخاص تنها طبق تجارب خویش و یا این که علم آموزی در فن تکنسین پروتزهای دندانی این فعالیت را خاطر می گیرند و در دندانسازی زمانهای تخصصی و فوق تخصصی نیست.