پیش از هر نوع فعالیت جراحی، استارت معالجه با BP را می بایست آنجا که ممکن میباشد به تعویق انداخت تا جراحات کاملآ تسکین بیابند.
در باب بیماران در گیر به پوکی استخوان که از پیشین معالجه خوراکی با BP برای آنان متخصص دندانپزشک آغاز گردیده‌است:
- طی سه ماه اولیه معالجه با BP، ایفا هر سیرتکامل مداخله دندانپزشکی سوای خطر میباشد.
- درمانهای غیر تهاجمی مانند مالامال کردن، معالجه ریشه، برش، دبریدمان ریشه و … را می اقتدار سوای اقدامات خاص اجرا بخشید.
- در حالتی‌که ارتفاع عصر معالجه مریض کمتر از ٣ سال باشد، خطر کشیدن دندان یا این که فعالیت جراحی بنظر اندک میباشد، ولی مریض می بایست به مریض در ارتباط احتمال ONJ هشدار اعطا کرد و از وی رضایت طومار گرفت.
- به کار گیری از دیگر داروهای ساپرس کننده سیستم ایمنی یا این که وجود همزمان بیماریهای سیستمیک ، خطر ONJ پیش از فعالیت جراحی را ارتقاء می دهد.
بیشتر مفاد ONJ مربوط به مصرف خوراکی BP در بیمارانی که بیش تر از ١٠ سال پایین معالجه بوده اند، بروز میکند
- ارتفاع عصر معالجه بدش از ٣ سال با خطر فراتر ONJ در مداخلات جراحی یاور میباشد. با این درحال حاضر، مطالعات آرم داده اند بایستی
قابلیت و امکان انقطاع معالجه BP خوراکی در طی ٣ - ٢ ماه پیش از مداخله و تا تکمیل اسئواینتگریشن به حیث ماهر تجویز کننده دارو و براساس بررسی مزایا و مضرات جدا دارو بستگی داراست. از حیث نویسندگان نوشته ی علمی حاضر، انقطاع دارو چندان اثرگذار وجود ندارد، چون تاثیر BP بر استخوان برای سالها باقی می‌ماند.
- در‌صورتی‌که سطح CTX موازی یا این که بزرگتر از 150 pg/ml باشد، خطر ONJ مربوط به انجام جراحی بسیار ناچیز میباشد.
- چنانچه سطح CTX کمتر از 150 pg/ml باشد، عالی میباشد شغل جراحی به تعویق انداخته گردد تا انقطاع موقت دارو سنجیده شود
و انتخاب دوباره CTX بعداز 4-6ماه تکرار گردد. در صورتیکه همچنان تحت خیس از مرحله گذشته بود، بایستی فارغ از دارو خاطر نشان نمود و اندازه گیری ٣ ماه آنگاه تکرار گردد.
با این اکنون، در باب قابلیت و امکان پیشگیرانه CTX علم کافی نیست و بدین ترتیب به کارگیری از آن بایستی با احتیاط ایفا گیرد و به مریض هشدار اعطا کرد و از وی رضایت طومار گرفت.
فیض گیری
پوکی استخوان تحت عنوان نهی کردن کاربرد ایمپلنت دندانی محسوب نمیشود. پروسه پیش از استارت جراحی ایمپلنت در بیماران با پوکی استخوان نممبت به اشخاص فارغ از پوکی استخوان تفاوتی ندارد. با این درحال حاضر، بهداشت دهن و دندان مطلوب پیش از ایفا معالجه اکیدآ سفارش میشود. گرچه خطر ONJ در اشخاص زیر معالجه با BP بسیار بایین میباشد، ولی بایستی بیماران آگاه شوند و از آنان رضایتنامه ای می بایست دربردارنده این آیتم خاص میباشد، گرفته خواهد شد.
جدول 1-مهمترین عامل ها خطرسازبروزاستئونکروزفک وشکستگی استخوان
١ ) عامل ها خطرسازشدید – سن بالای 65 سال
- کمبود استروژن: منوپاز فیزیولوژیک زود هنگام یا این که ناشی از جراحی
- شکستگی گذشته ناشی از پوکی استخوان
- معالجه با کوتیکواستروییدها
- بیماریهای اندوکرین: پرکاری تیرویید، پرکاری پاراتیرویید، نادر کاری گنادها در مردها
- شکستگی ناشی از پوکی استخوان در فامیل مرتبه یک
- وزن معدود تواد، وزن کمتر از 40 kg یا این که BMI کمتر از kg/m2
٢) کارداران خطرسازمتوسط
– منوپاز فیزیولوژیک
- مصرف ناکافی کلسیم (کمتر از 500 -850 mg در روز بمدت زمان بر
- کشیدن سیگار (بدش از ٢٠ عدد در روز)
- مصرف الکل
- بیماریهای استئوپنیک: گوارشی (سوء جذب، برداشت روده، بیماری التهابی روده، گاسترکتومی)، بیماری مزمن کبدی، لینک
اعضاوجوارح، آرتریت روماتویید، نارسایی مزمن کلیوی ، COPD ، دیابت.
- داروها: لیتیوم، diphenylhidantoine ، فنوباربیتال، L -تیروکسین، هپارین، ساپرس کننده های ایمنی ، مهار کننده های هورمونی
دست اندرکاران خطر ساز شکستگی
BMD متناسب با استئوپنی و استئوپروز سن بیشتراز 65 سال
شکستگی گذشته ناشی از پوکی استخوان
شکستگی ناشی از پوکی استخوان در خاندان سکو یک وزن نادر
ارتقا خطر افتادگی: ضعف عضلانی، خلل در رویکرد رفتن یا این که تعادل یا این که تکان
جدول ٢ . کارداران خطرساز بروز BP) ONJ: بیس فسفونات، ONJ :استثونکروز فک)
– نوع BP
– دوزاژ و فرصت مصرف
عامل ها سیستمیک :
-مصرف داروهای همپا: داروهای ساپرس کننده ایمنی، استروییدها، آنتی آنژیوژنیکها
– بیماریهای سیستمیک: دیابت، بیماریهای نقص ایمنی و غیره.
– کشیدن دندان
– جراحی دهن
– ترومای مخاط
عامل ها موضعی :
– بیماری پریودنتال
– بهداشت غیر مطلوب دندان
دندان نیش چیست و چه کاربردی دارد؟